Abstrachuje na Fuerteventurze, albo cała prawda o wakacjach all inclusive

Za sprawą jednej z facebookowych grup na temat mojej poprzedniej pracy natknęłam się dzisiaj na poniższy filmik.



Po pierwsze wrzucam bo kręcony na Fuercie. Zgadzam się z chłopakami co do wiatru :))

Po drugie - pokazuje jak NIE zachowywać się na wakacjach. Naprawdę, ostatnio coraz mocniej zauważam kontrast pomiędzy tym, jak część polskich gości traktuje pracowników hotelu a jak robią to Anglicy, Niemcy, Hiszpanie. Tak ciężko nam powiedzieć "hello" albo "hola" wchodząc do restauracji albo podchodząc do recepcji? Boli mnie to, że znajomi z pracy myślą że pochodzę z kraju, w którym nikt się nie uśmiecha, wszyscy na wszystkich wrzeszczą a słowo "dziękuję" nie istnieje. Rozumiem że realia życia w Polsce nie są tak przyjemne jak w krajach zachodnich, chociażby przez zarobki, ale czy naprawdę tak ciężko pokazać chociaż trochę kultury w kontakcie z innymi ludźmi? Wypytywanie mnie o to co robię na Fuercie, jak tu trafiłam i czy mam męża i dzieci w trakcie pierwszych trzech minut rozmowy też nie należy do szczytu dobrego wychowania.

Nie wiem czy o tym pisałam, ale w trakcie zimowego urlopu w Polsce, kilka dni po przylocie do kraju, poszłam z mamą do Lidla na wielkie zakupy. Stanęłyśmy w kolejce i zaczęłyśmy wypakowywać rzeczy z koszyka, a za nami ustawił się starszy dziadek z dosłownie kilkoma przedmiotami. Musiałyśmy dosyć długo przekonywać go, żeby stanął przed nami, bo taka bezinteresowność nie mieściła mu się w głowie.

Czy naprawdę kelner/recepcjonista/sprzątaczka uchodzi za gorszy zawód niż bibliotekarka albo bankowiec? Nie mówię o stanowiskach menadżerskich, bo tu chociażby różnica w zarobkach świadczy o różnicy pomiędzy zawodami, ale o wykształceniu. W Hiszpanii mało kto skończył uniwersytet - u mnie w recepcji jestem jedyną "z papierkiem", a jeszcze teraz hotel wysłał mnie na kursy doszkalające. Mówię w 4 językach, mam dobry kontakt z klientami, kilka lat doświadczenia w Customer Service, w tym w renomowanej brytyjskiej firmie. Nie czuję się gorsza od ludzi, którzy odwiedzają mój hotel, bo wiem co reprezentuję i znam swoją wartość. Dlaczego w takim razie tylu Polaków swoim nieprzyjemnym żądaniowo-roszczeniowym podejściem do mnie i innych pracowników sektora usług stara się sprawić, że poczujemy się gorsi?